ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Λειτουργός Γεωργίας
στον Κλάδο Οπωροκηπευτικών
«Η μολόχα των Ιουδαίων»
Η μολωχία είναι φαρμακευτικό φυτό και ανήκει στο είδος των λαχανευομένων φυτών. Καταναλώνεται ευρέως στις χώρες της βορείου Αφρικής, στις χώρες της Μέσης Ανατολής, στην Ινδία, το Μπαγκλαντές και αλλού. Η λατινική ονομασία της είναι Corchorus olitorius και ανήκει στην οικογένεια Tiliaceae (Τιλιίδες). Είναι φυτό μονοετές, με όρθιο, διακλαδισμένο βλαστό που μπορεί να φθάσει μέχρι και το ένα μέτρο ύψος. Έχει φύλλα έμμισχα, ωοειδή, οδοντωτά, 6-10 εκ. και άνθη κίτρινα μικρά σε μικρές μασχαλιαίες ταξιανθίες. Ο καρπός της είναι κάψα. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο και σπάνια αυτοφύεται.
Συνήθως τη συναντούμε σε συστηματικές καλλιέργειες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν ενταθεί λόγω της ζήτησης της για σκοπούς εξαγωγής.
Προτιμά εδάφη ελαφριά, μέσης σύστασης αν και αναπτύσσεται πολύκαλά και σε βαριά εδάφη (αργιλοπηλώδη). Προσαρμόζεται πολύ καλά τόσο σεόξινο όσο και σε αλκαλικό εδαφικό περιβάλλον. Έχει σχετικά μεγάλες ανάγκες σε νερό και απαιτεί ψηλές θερμοκρασίες τόσο για το φύτρωμα των σπόρων όσο και για την ανάπτυξή της.
Η λίπανση της μολωχίας
Πρέπει να γίνεται χημική ανάλυση εδάφους ούτως ώστε να ετοιμαστεί πρόγραμμα ορθολογιστικής λίπανσης. Γενικά όμως το 1/3 της ποσότητας αζώτου ενσωματώνεται στο έδαφος μαζί με το φώσφορο και το κάλι, κατά την προετοιμασία του εδάφους υπό μορφή βασικής λίπανσης και το υπόλοιπο σε 3 – 4 δόσεις ανά διαστήματα υπό μορφή επιφανειακής λίπανσης, αρχίζοντας 30 μέρες μετά τη σπορά. Κατά τη βασική λίπανση, ανά δεκάριο, γίνεται ενσωμάτωση 10 – 15 κιλών λιπάσματος Θειικής Αμμωνίας (21 – 0 – 0), 15 – 25 κιλών λιπάσματος (0 – 44 – 0) και 25 – 35 κιλών λιπάσματος (0 – 0 – 50). Κατά την επιφανειακή λίπανση γίνεται προσθήκη, 3 – 4 φορές, 15 – 20 κιλών λιπάσματος Νιτρικής Αμμωνίας (34,5 – 0 – 0).
Πως δημιουργείται μια φυτεία
Η μολωχία πολλαπλασιάζεται με σπόρο και σπέρνεται κατ’ ευθείαν στο χωράφι με ειδικά φυτευτικά μηχανήματα. Απαιτείται 1 – 1,5 κιλό σπόρου ανά δεκάριο. Κατά τη σπορά πρέπει να προτιμάται η σχετική πυκνή φύτευση για να αποφεύγεται το πλάγιασμα των φυτών, το οποίο δυσκολεύει τη διαδικασία της συγκομιδής. Καταλληλότερη περίοδος σποράς θεωρείται από το Μάιο μέχρι τον Ιούλιο, οπότε και οι θερμοκρασίες είναι αρκετά ψηλές για την επιτυχημένη και γρηγορότερη βλάστηση των σπόρων.
Καλλιεργητικές φροντίδες
Για την άρδευση χρησιμοποιούνται βελτιωμένα συστήματα όπως οι εκτοξευτήρες χαμηλής παροχής και οι αντένες – καρούλια.
Αναγκαίο θεωρείται το βοτάνισμα των πλατύφυλλων ζιζανίων καθώς δεν υπάρχουν ακόμα δεδομένα σχετικά με τη χημική καταπολέμησή τους στην καλλιέργεια της μολωχίας. Τα στενόφυλλα αγροστώδη ζιζάνια καταπολεμούνται με τα γνωστά μεταφυτρωτικά εκλεκτικά διασυστηματικά ζιζανιοκτόνα όπως, π.χ. το haloxyfop methyl ester που φέρει το εμπορικό
όνομα Γκάλαντ και το fluazifop-p-butyl που φέρει το εμπορικό όνομα Φούζιλεϊτ.
Μερικές φορές είναι δυνατόν να απαιτηθεί και αραίωμα των φυτών, εάν αυτά έχουν σπαρθεί σε πολύ πυκνές αποστάσεις.
Άλλες εργασίες
Η συγκομιδή γίνεται δύο φορές περίπου, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και μέχρι τον Οκτώβριο – Νοέμβριο οπότε και οι χαμηλές θερμοκρασίες αναστέλλουν την ανάπτυξή της. Συγκομίζεται με το χέρι σε δέσμες των 15 – 20 εκ. και βάρους 200 γρ. περίπου. Σε καλλιέργειες με κανονική άρδευση και λίπανση οι αποδόσεις κυμαίνονται γύρω στα 1000 - 1200 κιλά/ δεκ./ καλλιεργητική περίοδο.
Αξίζει να τονιστεί ότι η μολωχία δεν αντιμετωπίζει σοβαρές προσβολές από εχθρούς και ασθένειες. Όταν διαπιστωθεί οποιαδήποτε προσβολή τότε εύκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα γνωστά παρασκευάσματα που συστήνονται από τους κατασκευαστές, για το συγκεκριμένο εχθρό ή ασθένεια.
Η χρήση της μολωχίας
Τα φρέσκα φύλλα της μολωχίας χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και στις σαλάτες. Τα ξηρά φύλλα χρησιμοποιούνται σε σούπες και στην παρασκευή αφεψημάτων (τσάι). Όσον αφορά τις φαρμακευτικές ιδιότητες της μολωχίας, στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι έχει διουρητικές, καθαρτικές, μαλακτικές, καταπραϋντικές, εκφρακτικές και γαλακτογόνες ιδιότητες.