ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΕΡΑΤΥΡΑΣ ΒΡΗΚΕ ΓΙΑΤΡΕΙΑ Ο Θ. ΣΤΕΦΟΠΟΥΛΟΣ

Τα αρωματικά φυτά και βότανα είναι πιστοποιημένα και διατίθενται κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ υπάρχει ζήτηση και για τη Σουηδία.

Της ΑΝΝΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

ΟΠΟΙΟΣ περάσει από την Εράτυρα Κοζάνης μπορεί κάλλιστα να μυρίσει έναν ευλογημένο κήπο, όπου ευδοκιμούν αρωματικά φυτά και βότανα της ελληνικής φύσης.



Μοσχοβολά ρίγανη, φασκόμηλο, θυμάρι... ο αγρός του Θοδωρή Στεφόπουλου


Ο δικός του Κήπος της Εράτυρας είναι από επιλογή.
Ο Θοδωρής Στεφόπουλος, γέννημα-θρέμμα της Καλαμαριάς, στα 55 του χρόνια μπορεί να παινεύεται ότι τα 'χει δει όλα. Εχει δει το ξεκίνημα, που ήταν δύσκολο κι επίπονο, έχει ζήσει στη βιοπάλη, αφού πήρε πτυχίο εργοδηγού-ψυκτικού, έχει δει την απογείωση και τη χλιδή, όταν κατόρθωσε ν' αποκτήσει την αίγλη του εργοστασιάρχη, με βαφείο γούνας και 25 άτομα προσωπικό και φίλους να πίνουν νερό στ' όνομά του. Από το 1986 και για 22 ολόκληρα χρόνια έφερε στο κούτελο την ταμπέλα του επιχειρηματία, ώσπου η δουλειά άρχισε να φθίνει κι έβλεπε τη ματαιότητα του πράγματος.
Σήμερα, δεν μετανιώνει για τίποτα. Αν κάποια στιγμή αυτές οι ανθρώπινες απώλειες στο διάβα της ζωής τον πείραξαν, έχει πιο ουσιαστικές κι αυθεντικές σχέσεις. Κρατά «αυτούς που με διατήρησαν εκείνοι φίλο τους στις δύσκολες στιγμές» ενώ πρώτο βιολί είναι η οικογένειά του, η σύζυγός του Ντίνα και τα δυο τους παιδιά, που τον στήριξαν και τον βοήθησαν να μην καταρρεύσει. Εκτοτε έκανε μια τιτάνια προσπάθεια να βρει έναν καινούργιο δρόμο για εκείνον και την οικογένειά του.
Μήνυμα αισιοδοξίας

Ηταν δύσκολη η πτώση αλλά βρήκε το κουράγιο και σηκώθηκε και δίνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε μια Ελλάδα, που βασανίζεται. Δημιούργησε έναν «Βιολογικό Αγρό» -όνομα και πράγμα- κι αυτή η σχέση του με τη φύση είναι πλέον αδιαπραγμάτευτη. «Από τα χημικά στα βιολογικά ήταν απόφαση ζωής. Μέχρι τότε δεν είχα καλλιεργήσει τίποτα στη ζωή μου», λέει ο ίδιος.
Ξεκίνησε το 2009 ν' ασχολείται με αρωματικά φυτά και δεν ξεχνά τις συμβουλές της Λίνας Χατζοπούλου, που τον βοήθησε από το τότε αγροτικό ινστιτούτο του ΕΘΙΑΓΕ στη Θεσσαλονίκη, από το Τμήμα Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών. Ξεσκόνισε βιβλία, διάβασε, ξαναδιάβασε, αφού ώς τότε δεν είχε την παραμικρή επαφή με τη γη και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε.
Αγόρασε σπορόφυτα από το κτήμα «Βίωμα» στην Αριδαία και σήμερα καλλιεργεί 28 στρέμματα. Ο δικός του βοτανικός κήπος μοσχοβολά: ρίγανη, φασκόμηλο, θυμάρι, δενδρολίβανο, εχινάτσια, ύσσωπο, μελισσόχορτο, αχιλλέα, λεβάντα, αρτεμησία, εστραγκόν, καλέντουλα, βαλσαμόχορτο, κόλιανδρο, τσάι, τριαντάφυλλο (εκατόφυλλο), κράνα, ιπποφαές, μύρτιλλο, αρώνια, γκότζι μπέρι, κρόκο, μέντα κ.ά.
Ολα είναι πιστοποιημένα στον πράσινο έλεγχο κι εκτός από τον κρόκο, που πάει στον αναγκαστικό συνεταιρισμό Κρόκου Κοζάνης, την υπόλοιπη παραγωγή τη διαθέτει μόνος του κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και τώρα ξεκινά συνεργασία και στην Αθήνα, ενώ υπάρχει ζήτηση και για τη Σουηδία. Ποιο απ' όλα τον παιδεύει περισσότερο; Η «άτιμη» μέντα που μοσχομυρίζει, μα η συλλογή της είναι πάρα πολύ δύσκολη γιατί μαζεύεται όταν φτάσει μόλις 10 εκατοστά από τη γη.
Σήμερα προσπαθεί με υπομονή και θέληση για το καλύτερο. Οπως το τριαντάφυλλο, που το συλλέγει και το πουλά για γλυκό και λικέρ, ενώ στα σχέδιά του είναι να δημιουργήσει ένα παρασκευαστήριο κι ένα συσκευαστήριο. Ρωτάμε ποιο βγάζει το πιο όμορφο λουλούδι. «Το βγάζει ένα είδος φασκόμηλου, που το λένε οι ντόπιοι, Αϊ- Γιάννη», λέει και μιλά με περισσή αγάπη για τους Κοζανίτες, που όλα αυτά τα χρόνια τού στάθηκαν κι ένιωσε τόπο του τον δικό τους τόπο. Διότι, όπως λέει, μιλώντας για την αγροτική παραγωγή: «Το μέλλον μας για την Ελλάδα είναι το επίγειο πετρέλαιο!».